Bononiensis' Antverpia

De kaart werd ingepakt en naar het restauratieatelier gebracht, daar bekijken ze in detail in welke toestand de kaart zich momenteel bevindt.

De voor- en achterzijde van de kaart krijgen een droge reiniging.

Museumstofzuigers en zachte borstels verwijderen stof, steentjes en vuil van de achterzijde. Ook in musea blijkt dat vuil zich graag achter de kader verbergt en stof zich tot in de kleinste hoekjes schuilhoudt.

Omdat loskomende deeltjes papier tijdens een droge reiniging volledig los kunnen komen, worden aan de voorkant eerst enkele noodfixaties uitgevoerd; een fijn penseel en celluloselijm kleven de losgekomen stukjes papier weer vast. Nadien krijgt de voorkant een behandeling met zachte borstels en smoke sponges. Smoke sponges, oftewel roetsponzen, zijn gemaakt van gevulkaniseerd rubber en nemen vuil heel gemakkelijk op. 

Visueel lijkt er na de reiniging weinig verschil met voordien, maar de verkleuring van de smoke sponges bewijzen dat er wel degelijk vuil van de kaart gekomen is.

Fixeren van loskomende deeltjes

Verschillende kleine deeltjes van de kaart komen los, het risico bestaat dat ze volledig los komen en verloren gaan. Daarom worden deze deeltjes vastgezet met tyloselijm.

Op enkele plaatsen was een witglanzende waas te zien, veroorzaakt door oude verlijmingen. Met een wattenstaafje werd deze waas verminderd of weggenomen.

De kaart werd gefotografeerd in een donkere kamer voor een lichtbron. Door het doorvallend licht zijn de lacunes goed zichtbaar. We gebruiken de foto's als documentatiematieraal en ze helpen bij het materiaal-technisch onderzoek.

Laatste fase: inlijsten

De laatste fase van de behandeling van de Bononiensis is het voorzien van een goede bewaaromgeving. De kaart wordt in een volledig luchtdichte klimaatbox opgehangen. In het kader voorzien we ook een datalogger die eventuele schommelingen in de omgeving opvangt en doorgeeft.

Omdat de kaart door zijn omvang en kader niet in het geklimatiseerde depot van het museum bewaard kan worden, krijgt het een plaats in een binnenruimte van het museum die niet toegankelijk is voor het publiek en waar het klimaat het meest stabiel is. Zijn speciaal op maat gemaakte kader blijft hij ook dan behouden.

De ingekaderde kaart werd ingepakt en keerde terug naar het Museum Plantin-Moretus. Daar kreeg het meteen een plaats in de expo 'Komt een Italiaan naar de Nederlanden'. De kaart was er t/m 6 maart 2022 te zien, nu zal ze voor enkele jaren rusten in het depot.